Όλα τα ιερά μνημεία του ελληνικού χώρου με τα μνημεία του, υπακούουν σε μια επιστημονική νομοτέλεια μαθηματικού, γεωγραφικού, γεωδαιτικού, αστρονομικού χαρακτήρα. Γενικά στην αρχαιότητα
, σε όλη τη γη ιερά «με σαφή γεωδαιτική διάταξη». Σε αυτή τη διάταξη εντάσσονται ο Παρθενώνας, η Πυραμίδα του Χέοπος, η Πυραμίδα του Ήλιου στο Τεοτιονακάν της Κεντρικής Αμερικής, το Στόουνχεντζ στη Βρετανία και άλλα μεγαλιθικά μνημεία τύπου ντολμέν και μενχίρ, που συνδέονται με αόρατα ηλεκτρομαγνητικά κανάλια και ενδεχομένως και με υπόγειες διόδους.
Μετεωρολογικοί και γεωλογικοί χάρτες του παρελθόντος αποδεικνύουν ότι οι αρχαίοι γνώριζαν την ύπαρξη τρισδιάστατου δικτύου μαγνητικών γραμμών πάνω στη γη. Οι χριστιανικές εκκλησίες που χτίστηκαν πάνω στα ερείπια των αρχαίων ιερών επωφελήθηκαν ακουσίως από τις προϋπάρχουσες γνώσεις και εκμεταλλεύονται τις ευεργετικές επιδράσεις της γεωακτινοβολίας, όπως και τα ιερά που βρίσκονταν πριν εκεί. Συνεπώς έχουν ενδιαφέρον η χαρτογράφηση της ιερής γεωγραφίας της Ελλάδας και ο εντοπισμός των συγκεκριμένων κέντρων δύναμης.
Ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του έγραφε: «Οι καθιερωμένοι οίκοι για τη λατρεία των θεών πρέπει να βρίσκονται όχι μόνο στην κατάλληλη θέση αλλά και στην ίδια, εκτός από εκείνους τη θέση των οποίων ορίζει ξεχωριστά ο Νόμος ή κάποιο μαντείο υπό την αιγίδα του μαντείου των Δελφών». (VII 1331α).
Ο Στράβων, αναφέρει: «Όσοι ασχολούνται με τις θέσεις των διάφορων τόπων λαμβάνουν υπόψη τα δεδομένα των αστρονόμων και των γεωμετρών σχετικά με τα σχήματα, τα μεγέθη και τις αποστάσεις», ενώ σύμφωνα με τον Παυσανία: «Ο δήμος του Μαραθώνα απέχει ίση απόσταση από την Αθήνα με την απόσταση της Καρύστου, που βρίσκεται στην Εύβοια, από την Αθήνα» (Αττικά, 32, 3).
Αναφορές που δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το ότι όλοι αυτοί οι γεωμετρικοί συσχετισμοί ήταν επιμελώς προσχεδιασμένοι.
Στις αποστάσεις ανάμεσα στα ιερά μέρη χρησιμοποιούνται το στάδιο ως μονάδα μέτρησης, ο κωδικός αριθμός π, ο αριθμός φ της χρυσής τομής και διάφοροι λόγοι (στάδιο = 184,454 μέτρα, π = 3,14, φ = 1,618).
Πάνω