Μπορεί να μην συμφωνώ με τις απόψεις σου, αλλά θα υπερασπίσω μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να τις διατυπώνεις ελεύθερα.
Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο, όταν η εξουσία έχει άδικο.
Ονομάζω ελευθερία το να μπορώ ανεμπόδιστα να σκέπτομαι ή να μην σκέπτομαι για κάτι, να κινούμαι ή να στέκομαι, σύμφωνα με την εκλογή του πνεύματός μου.
Εκτιμώντας την υπεροχή των άλλων, την κάνουμε κτήμα μας.
Για να μάθεις να εκδικείσαι, πρέπει πρώτα να μάθεις να υποφέρεις.
Το να εκδικείται κανείς, ακόμη και τον εχθρό του, είναι κακό. Το να μην εκδικείται κανένα είναι ανωτερότητα.
Ας εργαζόμαστε χωρίς διαμάχες. Είναι ο μόνος τρόπος να κάνουμε τη ζωή ανεκτή.
Η δουλειά μάς προστατεύει από τρία πράγματα: την ανία, τη διαφθορά και τον πόθο.
Τα δάκρυα είναι η βουβή διάλεκτος του πόνου.
Κανένας μας δεν έχει ζήσει χωρίς να γνωρίσει τα δάκρυα.
Τα πλούτη κάνουν τη γυναίκα αλαζονική, η ομορφιά ύποπτη και η ασχήμια μισητή.
Οι γυναίκες μοιάζουν με τα ισπανικά σπίτια, που έχουν πολλές πόρτες και λίγα παράθυρα. Πολύ
πιο εύκολο είναι να μπει κανείς στην καρδιά τους, παρά να δει τι γίνεται μέσα σ’ αυτές.
Η κοινή γνώμη είναι τόσο πολύ η βασίλισσα του κόσμου που όταν το δίκαιο θέλει να την πολεμήσει, σ’ αυτή την περίπτωση καταδικάζεται σε θάνατο.
Τα βιβλία είναι όπως οι άνθρωποι. Μικρός αριθμός παίζει σπουδαίο ρόλο. Τ’ άλλα αποτελούν το πλήθος.
Αν αμφιβάλεις για μια πράξη αν είναι δίκαιη ή άδικη, άπεχε απ’ αυτήν.
Η αισιοδοξία είναι τρέλα, που θέλει να βλέπουμε το καθετί σωστό, κι όταν ακόμα είναι λάθος.
Είναι τιμιότερο να κινδυνέψουμε για να σώσουμε έναν ένοχο, παρά να καταδικάσουμε έναν αθώο.
Αγάπα την αλήθεια, μα έχε συγκατάβαση και στην πλάνη.
Όταν κάποιος φαίνεται στην ηλικία σαν να είναι πατέρας της γυναίκας του, κινδυνεύει να μην είναι πατέρας των παιδιών του.
Ο χαρακτήρας του κοινού λαού μεταβάλλεται μέσα σε μία μόνο μέρα.
Σε κάθε συγγραφέα πρέπει να διακρίνουμε τον άνθρωπο απ’ τα έργα του.
Αν μισώ τους τυράννους, πολύ περισσότερο μισώ τους κόλακες.
Για να γράψεις καλά την ιστορία πρέπει να ζεις μέσα σε χώρα ελεύθερη.
Η ιστορία είναι η αφήγηση γεγονότων που δόθηκαν για αληθινά, σε αντίθεση με τη μυθολογία που είναι η αφήγηση γεγονότων που δόθηκαν για ψεύτικα.
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Δεν είναι η καταγωγή αλλά η αρετή μόνο που τους κάνει να διαφέρουν.
Οι θρησκείες διαρκούν πάντοτε περισσότερο απ’ τις αυτοκρατορίες.
Αν δεν υπήρχε Θεός, θα βρισκόμασταν στην ανάγκη να βρούμε έναν.
Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Arouet (Αρουέ), αλλά έγινε γνωστός με το όνομα Βολτέρος επειδή δημοσίευσε το 1719 με αυτό το το ψευδώνυμο τον «Οιδίποδα», την πρώτη από τις συνολικά 27 τραγωδίες του. Αυτό ακριβώς το ψευδώνυμο έγινε σύμβολο του Διαφωτισμού, της λογικής και του ορθολογισμού, της ανεκτικότητας και της ελευθερίας της σκέψης και του λόγου. Η ζωή του Βολτέρου είχε απρόβλεπτες μεταπτώσεις. Λόγω μιας σάτιρας που δημοσίευσε, βρέθηκε το 1717 για 11 μήνες φυλακισμένος στη Βαστίλη. Το 1719 έγινε αυλικός λογοτέχνης, αλλά το 1726 αναγκάστηκε να δραπετεύσει στην Αγγλία.
Μετά την επιστροφή του απειλήθηκε πάλι με φυλάκιση, οπότε κατέφυγε το 1734 στην επαρχία της Λωραίνης (Lothringen). Από το 1750 ήταν εγκαταστημένος στην Αυλή του αυτοκράτορα Φρειδερίκου της Πρωσίας στο Πότσνταμ. Μετά από διαφωνίες με τον βασιλιά, έζησε από το 1755 στη Γενεύη και επέστρεψε στο Παρίσι μόλις το έτος που πέθανε. Αν και ήταν επιδέξιος συγγραφέας θεατρικών έργων, ιστορικών μελετών και έγραψε επίσης αξιόλογα ποιήματα καθώς και πνευματώδεις κριτικές, η φήμη του στηρίζεται κυρίως στις φιλοσοφικές εργασίες που δημοσίευσε. Ταυτόχρονα ήταν δε και φιλόσοφος με την παραδοσιακή έννοια, γιατί διατύπωσε ένα αυτόνομο φιλοσοφικό σύστημα.
Οι στόχοι για τους οποίους αγωνιζόταν ο Βολτέρος, ήταν αυτοί των φιλελεύθερων αστών, οι οποίοι υπερασπίζονταν τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ελευθερία και την ισότητα των ανθρώπων ενώπιον του νόμου, ενάντια στην αυθαιρεσία του φεουδαρχικού απολυταρχισμού. Δεν ήταν άθεος, όπως συχνά υποστηρίζεται, αφού ο ίδιος έγραφε ότι «τίποτα δεν δημιουργείται από το τίποτα» και ότι «υπάρχει ένας θεός και αυτός πρέπει να είναι δίκαιος». Ταυτόχρονα υποστήριζε όμως ότι «είναι αδύνατο ο πάνσοφος θεός να έχει κάνει νόμους για να τους παραβιάζει», καταφερόμενος έτσι κατά της θαυματολογίας του χριστιανισμού, κατά της δεισιδαιμονίας και της θρησκοληψίας, πράγμα που τον έφερνε σε αντιπαλότητα με το ιερατείο που αξιοποιεί για ιδιοτελείς σκοπούς μέχρι των ημερών μας αυτές ακριβώς τις παρεκκλίσεις. Ο Βολτέρος διέβλεψε πολύ πριν από τον Μαρξ ότι η θρησκεία αξιοποιείται για τη δημιουργία «αντεστραμμένης συνείδησης» του κόσμου, με αποτέλεσμα να θεωρεί τον αγώνα και την κριτική κατά του ιερατείου και της θρησκευτικής πρακτικής σαν προϋπόθεση κάθε κοινωνικής κριτικής.
Ο Βολτέρος πίστευε, αντίθετα με τον Μακιαβέλι και τον Λοκ, ότι «η ανθρώπινη φύση είναι καλή» και ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται καλοί, αλλά τους διαστρέφουν οι ανάγκες της ζωής. Ο μεγάλος φιλόσοφος θεωρείται από τους πνευματικούς πατέρες της γαλλικής επαναστάσεως.
Αρχική Σελίδα » Φιλοσοφία » Βολταίρος σκέψης λογικής και ορθολογισμού
Πάνω