Αναζήτηση κατοικήσιμων πλανητών - Αποστολή Kepler

Ο Γαλαξίας μας, η θέση του Ηλίου σε αυτόν και η περιοχή που παρατηρεί η αποστολή Kepler προς ανίχνευση ζωής πέρα από το πλανητικό μας σύστημα(πηγή: Jon Lomberg, www.jonlomberg.com).

Η αποστολή Kepler της NASA εκτοξεύθηκε στις 6 Μαρτίου 2009, με σκοπό την αναζήτηση νέων πλανητών, εκτός του δικού μας ηλιακού συστήματος,
και κατ’ επέκταση την ανίχνευση ζωής σε αυτούς. Το ενδιαφέρον της αποστολής εστιάζεται στην αναζήτηση πλανητών με μέγεθος
συγκρίσιμο του μεγέθους του πλανήτη μας (από μισό έως δύο φορές το μέγεθος της Γης) που βρίσκονται εντός ή πολύ κοντά σε κατοικήσιμες
ζώνες.

Οι κατοικήσιμες ζώνες είναι περιοχές στο διάστημα όπου οι συνθήκες που επικρατούν ευνοούν την ανάπτυξη ζωής, όπως την γνωρίζουμε στη Γη.
Πρόκειται για περιοχές που ορίζονται εντός ενός πλανητικού συστήματος και εντός του γαλαξία.
Πλανήτες που ανιχνεύονται εντός των περιοχών αυτών παρουσιάζουν πιθανότητες να φιλοξενούν μορφές ζωής όπως στον πλανήτη μας.
Σημαντικό κριτήριο για την ανάπτυξη ζωής αποτελεί η ύπαρξη νερού στην επιφάνειά των πλανητών αυτών.

Το Kepler θα στοχεύει στην περιοχή του ουρανού κοντά στους αστερισμούς του Κύκνου και της Λύρας,
διότι βρίσκονται πάνω σε σπείρα του Γαλαξία μας και οι αστέρες παρουσιάζουν μεγαλύτερη πυκνότητα, σε σχέση με άλλες περιοχές εκτός των
σπειρών.
Με τον τρόπο αυτό αυξάνεται και η πιθανότητα ανίχνευσης νέων πλανητών. Από την θέση που θα βρίσκεται το Kepler θα μπορέσει

να παρατηρήσει πάνω από 1000.000 αστέρες στα επόμενα 3,5 περίπου χρόνια.
Η ανίχνευση των πλανητών θα στηριχτεί στην μελέτη των καμπυλών φωτός των αστέρων, γύρω από τους οποίους μπορεί να περιφέρονται
πλανήτες.

Όταν ένας πλανήτης περνά μπροστά από έναν αστέρα, καθώς τον παρατηρούμε από την Γη (φαινόμενο διάβασης), η φωτεινότητα του αστέρα
μειώνεται περιοδικά,

πράγμα το οποίο καταγράφεται στην καμπύλη φωτός του. Η περίοδος περιφοράς του πλανήτη και η μάζα του αστέρα γύρω από τον οποίο περιφέρεται,
μπορεί να υπολογιστεί με τη χρήση του τρίτου νόμου του Kepler. Το δε μέγεθος του πλανήτη μπορεί να υπολογιστεί
όταν γνωρίζουμε την μείωση της φωτεινότητας του αστέρα και το μέγεθός του. Έχοντας καθορίσει την τροχιά του πλανήτη και γνωρίζοντας την
θερμοκρασία του αστέρα,
μπορούμε να υπολογίσουμε την μέση θερμοκρασία που επικρατεί στον πλανήτη, στοιχείο το οποίο βοηθά στην έρευνα όσον αφορά την ύπαρξη
ζωής στον πλανήτη.

Σήμερα το Kepler βρίσκεται σε απόσταση περίπου 6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη. Διαθέτει ένα τηλεσκόπιο διαμέτρου 0.95 μέτρων, με
ευρύ οπτικό πεδίο

ώστε να μπορεί να παρατηρεί μεγάλης μάζας αστέρες. Συγκρινόμενο με επίγεια τηλεσκόπια πλεονεκτεί διότι μπορεί να ανιχνεύσει πλανήτες
μεγέθους κοντά στο μέγεθος της Γης.

Τα επίγεια τηλεσκόπια μπορούν να ανιχνεύσουν μόνο μεγάλης μάζας πλανήτες (μεγέθους συγκρίσιμου του Διός), εξαιτίας των περιορισμών που
εισάγει η γήινη ατμόσφαιρα.

Το νέο διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler (πηγή: NASA).
Share this article :
 
 
Copyright © 2013. Ελλήνων Ενημέρωση - All Rights Reserved
Επικοινωνία | Proudly powered by Blogger